Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Kati
Silver Tongue Dołączył: 08 Wrz 2005 Posty: 740 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/2 Skąd: Wrocław	Wysłany: Wto 18:37, 18 Paź 2005    Temat postu:   Tłumaczenia! Raz jeszcze podkreślam, Tony pisze przecudne liryki. Choć tradycyjnie było tu kilka momentów, gdzie niemal waliłam głową w klawiaturę, nie wiedząc, co autor miał na myśli i jak to przełożyć na nasze. Don't Say A Word zrobiło na mnie ogromne wrażenie. To była męka ale i prawdziwa przyjemność tłumaczyć tak niesamowite i pełne emocji teksty. Życzę miłego odbioru. Nie na miejscu Czasami czuję się tak zupełnie poza światem, Złapany w labiryncie Jakbym był zagubiony w cudzym życiu... Wartości, które powinienem mieć w poważaniu, nie znaczą dla mnie nic Czy czujesz potrzebę zawrócenia w czasie? To moje marzenie... Podróżować daleko i pewnego dnia wykraść moje życie W końcu jedyne czego mogę się nauczyć, to to, że żyję w krainie marzeń Ten czas nie był stworzony dla mnie Nie mam gdzie się zatrzymać, miejsca odpoczynku Jak ptak bez gniazda, szybuję Pod chmurami, na zawsze Ile zduszonego lęku mozna w sobie utrzymać? Zostałem oskarżony o przestępstwo przeciw sobie Nie muszę tego słuchać ponownie Żyję i umrę za moją krainę marzeń Ten czas nie był stworzony dla mnie Nie mam gdzie się zatrzymać, miejsca odpoczynku Jak ptak bez gniazda, szybuję Pod chmurami, na zawsze Nigdy nie będę miał szansy Nie mogę zrozumieć Jestem nie na miejscu Jak ten odwrotny kraj Mógłby nauczyć się mojego tańca? Jak to jest, kiedy Każdy uśmiech boli Nigdy nie czułem się tu jak u siebie Zawsze czegoś brakowało Ludzie nie łączą Czy jestem duszą nie na miejscu? Żyję w idealnym Piekle Próbuję znaleźć swoją studnię życzeń Kiedy upuściłem ostatnią łzę Zaakceptowałem to życie Prawdziwy święty, którym nie jestem Nigdy mnie nie widziałeś Bo zawsze tam byłem Stałem u twego boku Nigdy nie będę miał szansy Nie mogę zrozumieć Jestem nie na miejscu Jak ten odwrotny kraj Mógłby nauczyć się mojego tańca? Jak to jest, kiedy Każda chwila boli mnie... Nigdy nie czułem się tu jak u siebie Czegoś mi brakuje Moja dusza jest w niewłaściwym ciele? Już nie oślepiony Twoja śliczna twarz uwiodła mnie Oślepiła przed tym, jak się mną wysłużyłaś Przeszedłem drugą drogę do domu Byś znowu mnie zraniła Najdłuższe spojrzenie, oh, Jakie złudzenia miałem wobec ciebie? Jedno odbicie rozbite na dwa Znalazłaś siedem dróg, by zatrzymać mnie W zasięgu twojej ręki Z pewnością wiedziałaś jak ujarzmić miłość Lecz nigdy nic ponad pragnienie nie czułem Nie jest mi przykro, nic więcej ze mnie nie wyciągniesz Bo już nie jestem oślepiony Wyssałaś moją wolę życia Dałaś koronę i uśmierciłaś Wysoką drogą nigdy nie pożałuję Jednakże wybrałem drogę niską Miłość jest małą śmiercią między dwoma małymi życiami Niczym więcej Teraz mogę dla siebie żyć... Wyssałaś moją wolę życia Dałaś koronę i uśmierciłaś Wysoką drogą nigdy nie pożałuję Jednakże wybrałem drogę niską Oh, moje życie wymknęło mi się z rąk zawsze dawałem wiecznej miłości drugą szansę Powiedz te słowa, które chcę usłyszeć... od nowa Pożeram miłość, mój jedyny powód Nic nie jest za darmo Takie rzeczy się nie zaleczą To mi wystarcza Więc podejdź tu, chodź, chodź, chodź... Wyssij moją wolę życia Dałaś koronę i uśmierciłaś Wysoką drogą nigdy nie pożałuję Jednakże wybrałem drogę niską Oh... znów w tym samym koszmarze Oh... czarny tunel miłości nigdy się nie skończy Oh... ponownie przyjęte za oczywiste Oh... Zbyt słaby, by powiedzieć, że to koniec, wszystko skończone Oh, moje życie wymknęło mi się z rąk zawsze dawałem wiecznej miłości drugą szansę Powiedz te słowa, które chcę usłyszeć... od nowa Pożeram miłość, mój jedyny powód Zdaje się, że zawsze tak kończymy krusząc kopie Gotowi dać wiecznej miłości drugą szansę Mówisz słowa, które chce usłyszeć... raz jeszcze Pożądanie to mój główny powód... Teraz weź mnie raz jeszcze... Nie Twoja bajka Ci, którzy szukają sprawiedliwości Będą się o nią modlić całe życie Mogą i kiedyś nas wszystkich obedrą Oh, czy słyszysz jak krzyczą? (Słyszysz jak krzyczą?) Tak długo jak człowiek przed nami ucieka, pójdziemy śladem krwi Więc polujcie, moi młodzi Zawsze wiedziałem, że sztorm nadejdzie Słuchajcie, moi młodzi To nie opowiesć O północy, księżycu i słońcu... Czy gotów jesteś pójść zakazaną drogą I nauczyć się znów, to o czym chcieliśmy zapomnieć Ciemność może przejąć nad tobą władzę Mamy wspólną przeszłość, starodawną więź Którą ludzie kiedyś złamali Weźmiemy tylko co nam trzeba Pomścimy słabych Ale oni polowali na nas wszystkich Zabiliśmy co do ostatniego, jak dotąd dziesięć żywotów temu W nadziejach uleczenia bólu Ale wojna wciąż trwała Żerując przy księżycu Kryjąc się w dzień To mogą być ostatnie nasze chwile Nie zamierzam patrzeć jak was zabiorą Kierując się do świtu Naszego sposobu życia Zapraszam, spróbuj najbardziej jak możesz Spójrz mi w oczy, oh, wilczarzu To nie twoja bajka Zabrało nam wiele czasu, by nauczyć ich Jak wołać jak wilk Sprawiliśmy, że ludzie służyli sprawie Ci nieświadomi głupcy... moi młodzi! Nauczcie tych co niżej od was, czegoś co już wiecie I uczcie się od tych co powyżej Strach to wasza największa mądrosć Na te ostatnie dni... Żerując przy księżycu Kryjąc się w dzień To mogą być ostatnie nasze chwile Nie zamierzam patrzeć jak was zabiorą Kierując się do świtu Naszego sposobu życia Zapraszam, spróbuj najbardziej jak możesz Spójrz mi w oczy, oh, wilczarzu To nie twoja bajka Ci, którzy szukają sprawiedliwości Będą się o nią modlić całe życie Mogą i kiedyś nas wszystkich obedrą Oh, czy słyszysz jak krzyczą? (Słyszysz jak krzyczą?) Tak długo jak człowiek przed nami ucieka, pójdziemy śladem krwi Więc polujcie, moi młodzi Watacha zawsze bała się o swe tyły W ostatni nasz dzień pamiętaj, nigdy nie umrzemy Śmierć dla nas nie istnieje Nie boją się wilka, tylko jego dzikości Bez chwały, to się musi skończyć Oto moja historia Jaką wam wyjawiam Żerując przy księżycu Kryjąc się w dzień To mogą być ostatnie nasze chwile Nie zamierzam patrzeć jak was zabiorą Kierując się do świtu Naszego sposobu życia Zapraszam, spróbuj najbardziej jak możesz Spójrz mi w oczy, oh, wilczarzu To nie twoja bajka Ci, którzy szukają sprawiedliwości Będą się o nią modlić całe życie Mogą i kiedyś nas wszystkich obedrą Oh, czy słyszysz jak krzyczą? (Słyszysz jak krzyczą?) Tak długo jak człowiek przed nami ucieka, pójdziemy śladem krwi Więc polujcie, moi młodzi Watacha zawsze bała się o swe tyły Sądny dzień, sądna noc (instrumentalny) Nie mów ani słowa Jestem twoim zatrutym cukierkiem Miłość powinna była zblednąć Zawracaj, alter ego, odsuń się, duszę się tym życiem Myślę, że toleruję twą nienawiść, póki się mnie boisz Chciałem jedynie być z tobą i cierpieć każdego dnia... Pod księżycem trzymam wartę przed obiecanym rozdarciem Śmiertelnie raniony, to uczucie chroniło mnie Raz jeszcze mój cień wejdzie w twoje życie Czas przejść ze mną ostatnią milę... Czytałem książkę o mężczyźnie, o kobiecie, jak umarli Jak byłem zlekceważony, słuchaj jak płaczą bezgłowe gołębie Naprawdę widzę szaleńca w lustrze, gdy jestem słaby Byłem zakochany przez rok, nim zrozumiałem, że to ja Otwóż swe niebieskie oczy, powiedz, że mnie kochasz, dziwko Spraw, bym uwierzył, oh wiem, że kłamiesz Złamałaś przysięgę, którą mi złożyłaś, mój aniele, dlaczego... Czy powinienem dać ci przeżyć jeszcze noc? Matka zawsze mówiła "mój synu, czyń szlachetnie..." Musisz skończyć co zaczęłaś, bez względu na wszystko, Teraz siadaj, patrz i ucz się... "Nie ważne jak długo żyjesz i co mówią twoje zasady" Nie dotrzymałaś swej części umowy Więc nie mów ani słowa... nie mów ani słowa To już niedługo, kochanie, jak mgła wypełniam pokój Stawiam czarną świecę na twej piersi Jako znak ścieżki nocy Nigdy nie chciałem, byśmy skończyli w tej katatonii To nie ja uciekłem, sprawiłaś, że zbłądziłem... Otwóż swe niebieskie oczy, powiedz, że mnie kochasz, dziwko Spraw, bym uwierzył, oh wiem, że kłamiesz Złamałaś przysięgę, którą mi złożyłaś, mój aniele, dlaczego... Równając nasz rachunek, przejdziemy przez mrok... Matka zawsze mówiła "mój synu, czyń szlachetnie..." Musisz skończyć co zaczęłaś, bez względu na wszystko, Teraz siadaj, patrz i ucz się... "Nie ważne jak długo żyjesz i co mówią twoje zasady" Nie dotrzymałaś swej części umowy Więc nie mów ani słowa... nie mów ani słowa Truskawkowy blond, twój uścisk Na mym sercu teraz się zakończy Zdaje się, ze życie czasem Nie toczy się jakbyśmy chcieli Chociaż nigdy nie wierzylaś Zapewniam cię: Nie umrę przed tobą Czytaj teraz księgę, Część "z prochu powstałeś, w proch się obrócisz" Krótki jest lot tej małej gwiazdki Miłość brzmi znajomo, ale uczucie uciekło Będę chwytał dzień, póki tu jest I patrzył jak strach przed śmiercią opanowuje ją Było nam tak słodko Byłaś mi stworzona, naprawdę... Wielki sekret, małe kłamstwo Nie płacz za mną, oh argentycie* zadne słowo, jakie wypowiesz tej nocy Nie przywróci już porządku Pomogę ci przypomnieć sobie Pamiętasz to?: Umów nie można łamać ...Rany są zbyt głębokie Musiałem utrzymać blizny By udowodnic, że był czas Gdy kochałem ponad życie Nie tak jak poprzednim razem, Mam teraz środki i szczerą wolę Nie ma w pobliżu twojego rycerza Na twoje nieszczęście, to czyni mnie twoim Bogiem... Zamykając swoje oczy nie mów, że mnie kochasz, dziwko Nigdy nie miałaś tego na myśli, wiem, że kłamałaś Tam gdzie jest światło, jest też rozpacz, spełnij teraz me zachcianki I przeżyj tę noc... Obiecuję ci koniec nim nadejdzie brzask... Matka zawsze mówiła "mój synu, czyń szlachetnie..." Musisz skończyć co zaczęłaś, bez względu na wszystko, Teraz siadaj, patrz i ucz się... "Nie ważne jak długo żyjesz i co mówią twoje zasady" Nie dotrzymałaś swej części umowy Więc nie mów ani słowa... nie mów... Matka zawsze mówiła "mój synu, czyń szlachetnie..." Musisz skończyć co zaczęłaś, bez względu na wszystko, Teraz siadaj, patrz i ucz się... "Nie ważne jak długo żyjesz i co mówią twoje zasady" Nie dotrzymałaś swej części umowy Więc nie mów ani słowa... nie mów ani słowa Chłopiec, który chciał zostać prawdziwą kukiełką Tak wiele lta temu, znacznie więcej niż chciałbym mieć w pamięci W najciemniejszym ze wszystkich miejsc znalazłem ciebie Wszystkie kończyny na miejscu I serce zrobione z prawdziwego złota Sprzedaj mi swoją lalkę, prosze pana, ładnie proszę Każdej nocy wracałem, by ich oglądać Mistrza ze swoją kukiełką na pokazie Powiedział: "O nie, nie mogę go sprzedać... Jest bezcenny, to moje arcydzieło" Proszę, niech pan sprzeda mi kukiełkę Wymień cenę, oh proszę, O cokolwiek poprosisz, Dziesięciokrotna cenę zapłacę "Czy nie wyraziłem się jasno? Koniec rozmowy Nigdy nie rozstanę się z tą kukiełką, synu..." Z głodem w oczach śledziłem ich całą noc Ślepego mistrza i kukiełkę, którą zrobił "Nie, prosze pana, nie o sprzedaż mi chodzi!" Lalka jest moja, nawet gdybym miał zabić... Niechaj tak będzie... jeśli tak musi być "Chciwość jest bardziej ślepa ode mnie..." "Ty pragniesz serca ze złota?" "Więc ten chłopiec... chce być... prawdziwą kukiełką..." Zatem mam złote serce Teraz potrzeba mi tylko głosu pana Nie poczuję głodu, nie zestarzeje się Moim marzeniem było wystąpić w prawdziwym teatrze lalek Tak trudno pamiętać moje życie Czasy sprzed pokazu Czy mogę jeszcze odciąć te sznurki? "Ukłoń się, teraz śpiewaj i tańcz..." (Śpiewaj!) Czy zamieniłbyś mnie znów w dziecko? "Nie, nigdy, jestem twoim przewodnikiem" Widać mały uśmieszek na twarzy Mistrza, gdy kukiełka jest tu Bądź ostrożny z tym czego pragniesz Życzenia moga się spełnić Sploty ciągną mnie co dzień i co noc... Pokaz, blask i całą sławę Oddałbym za życie Niektóre rzeczy można zakońzcyć słowem, mówią Ta jedna kończy się ostrym nożem (Nożem!) Moja Selene Nocna poezja: Odziana w biel i srebro uśmiechnęłaś się do mnie Każdej nocy czekam na mą słodką Selene Ale wciąż... Samotność spoczywa na mej skórze Życie spętane łańcuchami rzeczywistości Czy pozwolisz, bym był twym Endymionem? Kąpałbym się w twym księżycowym blasku i spoczywał w spokoju Zaczarowany twym pocałunkiem w wiecznym śnie Lecz nim się zjednoczymy Żyję dla tej nocy Czekam na chwilę Gdy dusze się splotą Na przełomie nowego świtu Moja nadzieja jest rozpaczliwa Cienie się oddalą Ale wciąż pozostaję w cieniu Bez ciebie... Spokojne i ciche niebo Promienie księżyca tańczą z przypływem Widok doskonały, boski świat A ja... Najsamotniejsze dziecię Nadal czekam, szukam swego rymu Wciąż jestem sam w środku nocy Cicho spoczywam z uśmiechem na twarzy Wygląd mnie zwodzi i cisza zdradza Czekam na chwilę Gdy moje marzenia spełnią się Zawsze poza zasięgiem Lecz igdy poza myślą I pod ubywającym księżycem Wciąż tęsknię za tobą Samotny przeciw światłu Samotnością jestem I w końcu jestem więźniem swojego marzenia I w końcu nie ma duszy, co będzie za mnie krwawić Ukryty przed światłem dnia zapieczętowany w mojej jaskini Uwięziony we śnie, który obraca się w koszmar W którym jestem zupełnie sam Życie jest wybaczalne, gdy jestes tylko snem Księga jest wciąż otwarta, a karty czyste jak ja Lgnę do nadziei, która się oddala Próbuję przełamać pustke, której nienawidzę Lecz póki się nie złączymy Żyje dla tej nocy Czekam na chwilę Gdy dwie dusze sie splączą Na przełomie nowego świtu Moja nadzieja jest rozpaczliwa Nigdy się nie spotkamy Tylko niedola i ja To mój ostatni zew Mój zmierzch Tonąc w czasie Staję się nocą Wraz ze światłem poranka Oddalę się Rzeczywistość rani głęboko Czy będziesz ze mną krwawić Moja Selene? Pogorzelisko Oh, czemuż jesteśmy tak smutni? Czy czujemy się zranieni, przez ich złe oczy? I wszystkie te puste słowa? Czy pragniemy odwetu? Co chcemy zrobić z tym miastem? Czy chcemy aby tańczyło... z Bestią? Chcemy? Pragniemy? Powiedz nam, co chcemy zrobić... Spalić, całe spalić... Płoń, kochana, płoń Nigdy nie lubiłem wyglądu tego miasta Niechaj teraz spłonie Pobiegnę, będą wiedzieli co uczyniłem Przyniosę swój sprzęt i odejdę z tej góry Nigdy nie miałem szansy udowodnić, żem niewinny Zawsze byłem obwiniany Za każde małe przestępstwo, którego nawet nie mógłbym nazwać... Wciąż biegnę, wciąż pokonany w swym umyśle Nigdy nie próbowałem obronić własnej dumy Ojciec nie zawsze jest taki jak syn Powiadają, że kradłem, żem nie jedyny... Historia zawsze ma swój bieg, gdy gniew Narasta zbyt długo Przejmuje kontrolę A wszyscy musimy się słuchać, hey... To był pakt w Piekle zawarty Teraz cała góra płonie I każdy dostaje, na co nie zasłużył Nasz ukochany rodzaj, wiecznie nie pasuje Teraz płacę za swe imię, żyjąc w grzechu O ile mniej mogę was prosić, ludzie? To miasto pozostanie w zamęcie Póki zasady są dla wszystkich te same Biegłem po górze, bez własnej winy Drzewa i skały, każda jaskinia i nora Rzekłem im tylko: "Uwaga, ta góra Wybuchnie wam w twarz. Moje ostatnie ostrzeżenie..." Dzwony brzmiały przez całe miasto, płoń, płoń, nim wszystko przeminie Przegrana, co było złym żartem teraz jest pokazem Zmuszeni jesteśmy słuchać, zmuszeni jesteśmy słuchać... Wspiąłem się na górę I wykopałem grób za każdy dzień mego bólu To już przeszłość, ta chwila tak słaba... Jestem, czym mnie uczyniliście Przez lata krzywdy, więc płońcie!!! To jest pakt w Piekle zawarty Teraz cała góra płonie I każdy dostaje, na co nie zasłużył Nasz ukochany rodzaj, wiecznie nie pasuje Teraz płacę za swe imię, żyjąc w grzechu O ile mniej mogę was prosić, ludzie? To miasto pozostanie w zamęcie Póki zasady są dla wszystkich te same Nasz ukochany rodzaj, wiecznie nie pasuje Teraz płacę za swe imię, żyjąc w grzechu O ile mniej mogę was prosić, ludzie? To miasto pozostanie w zamęcie A wy wszyscy musicie usłuchać! Biała Perła, czarny ocean Urodziłem się i wyrosłem przy morzu, nieśmiały choć dumny, Nauczyłem się żyć z dala od tłumu W mym domu, w latarni... Tysiąc kroków w dół, w koło i w koło Przed Nowym Rokiem, noc w miasteczku Mogła zmienić życie w wieczność... Jedyne co widziałem, jej oczy, Porwała nas chwila, na całą noc Przeszła wszelkie granice W ciszy je pozostawiając Odnalazła żagle, następnej nocy Miasteczko było dla niej zbyt małe Obiecała być moją Na wieki... za tą jedną noc... Chwile, namiętność, małe zwycięstwa Ukryły emocje we mnie odkryte "Nadałaś życie nowemu mnie" Przechodząc przez zimowe pola W pierwszą godzinę brzasku Ogrzany wewnętrznym płomieniem Pozostałym wspomnieniem minionej nocy Nie miałem szansy powstrzymać (tego) co mnie uderzyło... Co złamało mi kości, zmiażdżyło... Po godzinach głębokiego, niespokojnego snu... w zimnym schronieniu Zapadłem się w mrok, a godziny dnia mijały... Koszmar mnie zbudził, migoczące światło! Nie ma strażnika, błędne statki w nocy Oh, krwawy księżycu, pożryj noc Ciemność pokryła mą samotną duszę, Nikt nie ożywi gasnącego światła... O zgrozo, o straszny dniu Modliłem się by księżyc oświetlał morze zamiast mnie Żagle nocy "powiedzcie, że wszystko w porządku..." Mój głos w pomieszczeniu przełamał ciszę, Każdy zabił mnie jej wzrokiem... (to,)Co miałem usłyszeć, przyniosło płacz ludziom Nie mogłem powstrzymać łez "Wszyscy na pokładzie Czarnej Perły zginęli, Nabrzeżna rafa zabrała im życie A ty byłeś światłem tej nocy..." "Jedyne co pamiętam, nim upadłem na ziemię... Chociaż nie widziałem twarzy, Imię z tatuażu na jego ramieniu... Miłość może być poezją demonów, czy może Bóg kocha złożoną ironię? Imię rodowe, które wcześniej widziałem... Na jej drzwiach... "Cisza na sali!" Obecność w pokoju, którą mogliśmy wyczuć Ojciec jej niepoczętych dzieci i ja Wszyscy na pokładzie Czarnej Perły zginęli, Nabrzeżna rafa zabrała im życie Gdy ja byłem światłem wiodącym... Spowrotem do wieży, biec, biec, biec Światło zagasło, chcę ujrzeć (jak) Czarny ocean (pode mną) wznosi się i pochłania mnie Jeden krok zabierze mnie w głębie, następny będzie mym końcem Nikt nie pokocha człowieka, który strzegł światła, Co zagasło tej pamiętnej nocy, tak wiele istnień... Płonącym oczom muszę stawić czoła nim będę (prawdziwie) wyzwolony Definiując niewinność jako piekło, po tym co minęło Buduję nowe mury w swej wiecznej nocy... Chociaż zabrali mi serce, wysuszyli mnie^ Czasami wciąż krwawię... Pokaż mi drogę Światło ukaże mi drogę na zdradliwych rafach Zbyt wiele ślepych zaułków widzę Żadna dusza mnie nie uratuje Szacunek straciłem, miarę człowieka... Tysiąc stóp w dół, w koło i w koło Jedna noc w mieście, jam potępiony Czarne oceany, pochłońcie mnie Wszyscy na pokładzie Czarnej Perły zginęli, Nadbrzeżna rafo, zabierz me życie Czarne oceany, pochłońcie mnie Moja mała wieżo, przypieczętuj mój los Pomóż odpłacić, ukończyć ich gniew Czarne oceany pochłońcie mnie Tylko w jedną stronę, w dół, w dół, w dół Atramentowo czarna noc nad starym miastem Czarne oceany teraz pochłoną mnie Oto powierzam swój żywot głębi, By obrócił się w zepsuciu poszukując wskrzeszenia jej ciała, Gdy Morze zwróci swych martwych i żywoty przyszłe, poprzez Pana naszego, Amen Shamandalie (Wstydikłam) W starych dobrych czasach, pamiętasz, przyjacielu Księżyc był tak jasny i tak nam bliski, czasami Byliśmy wciąż ślepi i głusi, cóż za radość? Malować nasz świat, dla naszych oczu, a teraz? "Czy możemy jeszcze mieć to co mieliśmy wtedy? Przyjaźń niezłomną Miłość nic dla mnie nie znaczy Bez zmrużenia oka Oddalę się, jeśli trzeba, Wszystkie te chwile z tobą Gdybym miał cię przy sobie" Pewnego chmurnego dnia oboje przegraliśmy? Odpłynęliśmy tak daleko Nic nie jest tak okrutne jak dziecko Czasami łamiemy to co niezłomne, czasami? "Już nie odzyskamy tego co mieliśmy Przyjaźń niezłomną Miłość nic dla mnie nie znaczy Bez zmrużenia oka Oddalę się, jeśli trzeba, Wszystkie te chwile z tobą Gdybym miał cię przy sobie" Nie mogłem poradzić sobie z tym, co powiedziałaś Czasem musimy być źli, by być dobrzy Dziecko jakim byłem, nie znało powodu Jedyne co czułem to wstyd i kłamstwo? Nigdy nie zapomniałem twojego uśmiechu Twoich oczu, oh, Shamandalie Czas płynął, wiele wspomnień umarło Spisuję to, by ukoić mój ból Widziałaś nas wyraźniej niż ja I to, że nie powinniśmy razem być Odrzucona miłość oznaczała, że przyjaźń umrze Już nigdy wiecej nie ujrzałem światła Te wspomnienia sprawiają, że płaczę "Czy mogę mieć, to co miałem? Przyjaźń niezłomną Miłość nic dla mnie nie znaczy Bez zmrużenia oka Oddalę się, jeśli trzeba, Wszystkie te chwile z tobą I ujrzę świat szeroko otwartymi oczyma Przyjaźń została zerwana Nie ma dla mnie już innej Niż ta z dzieciństwa Czy możesz mi przebaczyć? Miłość niech lepiej trzyma się ode mnie z daleka, W ten dzień ze starych czasów" ----- *Argentyt - błyszcz srebra, Ag2S, najważniejsza ruda srebra. **Endymion - gr. mit.: urodziwy pasterz, kochanek Selene (bogini księżyca), obdarzony przez Zeusa wieczną młodością, urodą i snem, w którym nawiedzała go bogini. ^dry up - także: przerwać mówić w pół zdania. Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry